Een pratende stoel
Een bedrijf neemt een plat management en advocaten aan"open deur kantoor", dat wil zeggen dat de deur van het directiekantoor altijd open moet staan, zodat werknemers zich op elk moment op het werk kunnen melden. Later verlieten alle managers en directeuren gewoon het zelfstandige kantoor en gingen tussen de medewerkers zitten.
Om onderscheid te maken, zijn de stoelen boven het managersniveau uitgerust met leren baasstoelen, die tijdens de lunchpauzes achterover kunnen leunen en liggen, wat comfortabeler is dan de gaasstoelen van gewone werknemers.
Later, bij het verzamelen van incentive-suggesties, suggereerde iemand dat naast het winnen van bonussen en trofeeën, de verkoopkroon ook de voorzitter van de baas kan belonen. De baas vond het een goede manier om te motiveren, dus ging hij akkoord. Dus kocht de administratie een partij baasstoelen en plaatste ze in het magazijn, en gebruikte ze wanneer iemand promotie maakte of een verkooptitel won.
Zo weet iedereen in het bedrijf dat deze stoel staat voor eer, status en macht.
Een paar jaar later, als gevolg van de groei van het bedrijf, werd een groep managers gepromoveerd. Om iedereen te motiveren, verlaagde de baas het gebruiksniveau van de baasstoel naar het supervisorniveau. Dus in één oogopslag: overal in het bedrijf zijn baasstoelen te vinden. Veel werknemers vinden dat dit soort stoel comfortabel is om op te zitten, dus onderhandelen ze vaak over de voorwaarden met de leider wanneer de leider een verzoek doet, en maken ze van de gelegenheid gebruik om de stoel te vragen alleen te komen zitten.
Later, als gevolg van personeelswisselingen, werd een groep managers ingekrompen en kwamen de stoelen vrij en bleven de stoelen gewoon staan. Sommige werknemers vonden dat het nog steeds stoffig was, dus gebruikten ze het. En door de personeelswisseling op de afdeling administratief personeel nam het administratief personeel lange tijd de stoel niet meer voor zijn rekening. Om managementredenen is ieders bewondering en bewondering voor deze stoel geleidelijk afgenomen en is de symbolische betekenis ervan bijna verdwenen.
Ik weet niet hoe lang het geleden is, maar op een dag stuurde de personeelsafdeling de stoel weer terug naar het magazijn, waarschijnlijk om de symbolische betekenis van de stoel te waarborgen. Deze golf van operaties heeft geleid tot een golf van klachten van werknemers, die vinden dat het bedrijf te hypocriet is, niet alleen een stoel. Sommige mensen kochten zelfs dezelfde stoel van hun eigen geld omdat ze van streek waren.
Er kwam eens een nieuwe medewerker, en de stoel die de HR-administratie had toegewezen, was toevallig de stoel waar de oorspronkelijke manager op had gezeten. De stoel was natuurlijk een luxe baasstoel. Drie dagen later kwam de administrateur plotseling langs, gaf hem een gewone bureaustoel en verklaarde dat specifiek"je bent voorlopig niet gekwalificeerd om in zo'n baasstoel te zitten."De stemming van de nieuwe werknemer op dat moment kan worden ingebeeld, verbaasd en sprakeloos, denkend in zijn hart,"Is het bedrijf zo formalistisch?"
Er lopen nog steeds verschillende rechtszaken over deze stoel, wat betekent dat de feodale dynastie er met geweld mee omging om de keizerlijke macht te consolideren, ongeacht de wensen van het volk. Na vele keren maakte het iedereen ongelukkig, en toen keerde de stoel terug naar zijn oorspronkelijke doel, namelijk een comfortabelere stoel. Vanwege de hoge prijs hebben alleen leidinggevenden het.
Afgezien van de vraag of het correct is om stoelen als stimuleringsmethode te gebruiken, zijn er natuurlijk problemen met de latere implementatie en het beheer. Wanneer een transactie een andere waarde heeft dan basisfuncties, heeft het een complete set systemen en regels nodig om het te ondersteunen, anders zal het niet alleen niet zijn rol spelen die hem toekomt, maar kan het ook nadelige effecten veroorzaken als gevolg van een onjuiste behandeling.
