Inclusief ontwerp: de toekomst van het kantoor

Helaas is dit vaak het geval. Ingrid Napi en Hayal Edir van de Ecole des Economics and Business School in Frankrijk publiceerden in 2021 een studie waarin ze 16 managers en consultants interviewden die verantwoordelijk waren voor het nemen van bedrijfsbeslissingen. Deze mensen zeiden dat de belangrijkste reden waarom ze besloten over te stappen op hot desking, zoals hot desking, was om kosten zoals huur en energierekeningen te verlagen. Ze erkennen dat de besparingen mogelijk teniet worden gedaan door verborgen kosten, zoals een lagere productiviteit en meer ziektedagen, maar die factoren lijken hun beslissing niet te hebben beïnvloed.

3. Verschillende behoeften voor kantoormodellenArchitecten en ontwerpers realiseren zich steeds meer dat er geen one-size-fits-all kantoormodel is. Sinds de jaren negentig begonnen architecten en ontwerpers verschillende kantoorruimtes te ontwerpen op basis van de verschillende verantwoordelijkheden van afdelingen om aan verschillende kantoorbehoeften te voldoen. Een boekhoudafdeling kan bijvoorbeeld een traditionele mix van bureaus en vergaderruimtes hebben, terwijl een marketingafdeling eerder banken en whiteboards heeft.

Het is een meer op maat gemaakte aanpak,

zei Alonso Toledo, strategiedirecteur van Gensler. Hij zegt dat zijn team kantoren ontwerpt op basis van werknemersenquêtes en beschrijvingen van hun dagelijkse werk. ruimtelijk.

Focussen op aangeboren verschillen bij mensen is een centraal ontwerpprincipe wanneer ontwerpers werken met slechthorenden, neurodivergenten (waaronder mensen met autisme, van wie de zenuwen anders werken dan normaal) en voorstanders van handicaps. Mustafa et al. ontwerp ruimtes speciaal voor deze groepen. Hun werk, zo stellen ze, kan kantoorontwerp breder informeren. In feite zijn de nadelen van open kantoren vaak zintuiglijke ervaringen, zoals lawaai, hoofdpijnverlichting en visuele conflicten, die toevallig plaatsen zijn waar slechthorenden en mensen met autisme bijzonder gevoelig zijn. Niet-autistische mensen doen misschien geen beroep, maar voor slechthorenden en autistische mensen kan dit de grens van hun tolerantie hebben bereikt.

Open kantoren hebben vaak de voorkeur van slechthorenden omdat ze anderen duidelijk kunnen zien, zodat ze zich kunnen aanmelden. Maar zo'n kantooromgeving mag niet te open zijn, anders kunnen de activiteiten van andere mensen hun aandacht blijven trekken en vermoeide ogen veroorzaken. Als het gezichtsveld precies goed is,"we kunnen elkaar zien en weten waar ze zijn, zodat we met ze kunnen communiceren,"zegt Hans Baumann. Bowman, een ontwerper gevestigd in Washington, DC, leidde een team aan de Gallaudet University in de Verenigde Staten om een"Ruimte voor slechthorenden".

Ik denk dat er parallellen zijn tussen de behoeften van doven en de behoeften van mensen op kantoor."Robert T. Silvach, een ontwerponderzoeker die slechthorend en slechtziend is, werkte samen met Bowman aan Space for the Hearing Impaired. Silvach vergeleek twee bouwbedrijven waarvoor hij had gewerkt. Het eerste bedrijf heeft een hele grote ruimte, een soort hangar, met daarbinnen rijen werkplekken."Normaal gesproken hou ik niet van de manier waarop het is opgezet,"hij zegt,"maar het is echt een leuke kantoorervaring.

En elk team heeft zijn eigen rij. Deze goed afgebakende ruimte helpt Silvacs om te communiceren met andere collega's. De ruimte-indeling van een ander bedrijf is echter niet zo duidelijk. Het is stijlvol maar doolhofachtig en heeft geen speciale vergaderruimtes voor individuele teams."Het is moeilijk voor mij om te weten wat de belangrijkste functies van de verschillende ruimtes zijn,"hij zei.

Zhang Yushi is een masterstudent volksgezondheid aan Yale University in de Verenigde Staten, en ze is ook een neurodiversiteitspersoon. Ze werkte eerder bij een krant in een groot, open kantoor - een ruimte die mensen met autisme vaak een nachtmerrie noemen. Maar ze voelt zich op haar gemak op kantoor, met weinig achtergrondgeluid en grote ramen die voor natuurlijk licht zorgen. Later verhuisde ze naar de Verenigde Staten en werkte ze voor een verzekeringsmaatschappij. De kantoren hier zijn opgebouwd uit cabines met weinig natuurlijk licht. Het is meer privé dan haar vorige kantoor, maar het betekent ook dat haar interacties met collega's zich beperken tot koetjes en kalfjes, waar veel mensen met autisme, waaronder zij, een hekel aan hebben.

Toen ik hier voor het eerst kwam, als iemand me vroeg: 'Hoe gaat het?' Ik wist echt niet hoe ik die vraag moest beantwoorden,"ze zei."Ik stond daar en dacht: 'Wil je echt weten hoe het nu met me gaat?'” Ze mist natuurlijk licht in haar kantoor."Ik vond dat het felle licht in de kamer te 'lawaaierig' was,

herinnert ze zich.

Het was alsof ik de hele tijd tegen me schreeuwde, en mijn oren deden pijn.

Na drie maanden stopte ze met werken.

Bowman en Mustafa zijn beide adviseurs bij MIXdesign, een ontwerpadviesbureau in New York, VS. Ze zullen ontwerpprincipes voor neurodiverse mensen en slechthorenden integreren. Bijvoorbeeld het verminderen van visuele afleiding en lawaai, wat mensen met autisme en degenen die hoortoestellen of cochleaire implantaten gebruiken ten goede kan komen. Door rustruimtes toe te voegen in gangen en gangpaden kunnen autisten niet alleen even op adem komen, maar kunnen slechthorenden ook voorbijgangers en gebarentaal vermijden.

Maar niet alle functies zijn wederzijds voordelig. Een kamer waarin een slechthorende duidelijk kan zien, kan iemand met autisme overprikkelen. Bredere gangen kunnen slechthorenden meer ruimte geven om te gebaren, maar kunnen het moeilijker maken voor slechtzienden om hun weg te vinden. "Een van de grondbeginselen van ons bedrijf is ervoor te zorgen dat deze hybride aanpak niet ten goede komt aan de ene groep en de andere niet belemmert", zegt Mustafa. Wat ze vaak kunnen doen, is diversiteit creëren, waardoor een reeks ruimtes ontstaat waar iedereen kan vinden wat hij nodig heeft."4. Luister naar medewerkers"Misschien wel de belangrijkste innovatie van inclusief ontwerpen is niet het ontwerp zelf, maar het ontwerpproces. De meeste mensen die een verbouwing van een kantoor hebben meegemaakt, ervaren dit: bedrijven vragen hun medewerkers niet zozeer om input voor het ontwerp, maar om in te stemmen met beslissingen die al door het hogere management zijn genomen. Jennifer Kaufman-Buhler is ontwerphistoricus aan de Purdue University en heeft een boek geschreven over de acceptatie en promotie van open kantoortuinen. Kaufman-Buhler merkte op:"[Bedrijfsmanagers] zeggen vaak: 'Junior-medewerkers en gewone medewerkers hoeven echt niet bij het besluitvormingsproces te worden betrokken, we moeten ze alleen de illusie van participatie geven.'"Inclusief ontwerp omarmt echter het principe van het beschermen van de rechten van mensen met een handicap: "Er kunnen geen beslissingen over ons worden genomen zonder onze deelname." Vooral dove mensen hebben een sterk gevoel van inclusiviteit. Dit gebeurt vaak als ze elkaar ontmoeten in een bar:

Ze verplaatsen eerst alle tafels en stoelen zodat iedereen elkaar kan zien; iedereen maakt zich ook grote zorgen over de verlichting en het achtergrondgeluid in de kamer.

zou beledigd zijn als ze tafels en stoelen zouden verplaatsen.

Maar tot nu toe hebben Bowman en zijn collega's bij Hybrid Design deze ontwerpprincipes niet toegepast op echte kantoren, maar richten ze zich voorlopig op scholen en musea. Zelfs in instellingen waar toegankelijk ontwerp hoog in het vaandel staat, zullen ontwerpers de extra kosten die aan deze instellingen verbonden zijn, moeten rechtvaardigen en rechtvaardigen, waarbij ze vaak moeten wijzen op de langetermijnvoordelen van inclusief ontwerp.

Dit is waarschijnlijk het meest uitdagende deel van ons werk,

zei Mustafa."Toledo zei dat hij bedrijven aanmoedigt om de nieuwe kroonepidemie te gebruiken als een kans voor ontwikkeling. “Het lijkt me dat we bedrijven niet verplicht moeten stellen om kantoren ter beschikking te stellen.” Sommige bedrijven gaan volledig over op werken op afstand en proberen goede werknemersrelaties op te bouwen door middel van regelmatige teambuilding en andere methoden. Bovendien, terwijl werknemers die een kantoor delen een gelijk deel van de werkmiddelen krijgen, zijn er andere manieren om een ​​eerlijke verdeling van middelen te bereiken, zei Toledo. Veel bedrijven betalen bijvoorbeeld internetrekeningen en kopen ergonomische stoelen voor werknemers die vanuit huis werken, en sommige Amerikaanse staten eisen zelfs dat bedrijven dit doen."Die ideeën brachten Bowman ertoe de grote belofte van inclusief ontwerp in te zien. Nu meer mensen thuiswerken, hebben bedrijven minder kantoren nodig en overwegen verhuurders om kantoorgebouwen om te bouwen tot appartementencomplexen. Deze nieuwe gebouwen, waarin zowel kantoor- als woonruimten zijn ondergebracht, zouden gemakkelijk meer inclusieve ontwerpkenmerken kunnen hebben: veel natuurlijk licht, stillere luchtbehandelingssystemen en vooral diversiteit.

Bowman zei dat er in de toekomst mogelijk kantoorruimte komt

zowel een relatief besloten ruimte als een plek met weids uitzicht."En een gebouw kan een samensmelting zijn van woon- en co-workingruimtes, die niet alleen diverse werkmodi kunnen ondersteunen, maar ook ruimtes kunnen creëren voor speciale groepen mensen die aan hun unieke behoeften kunnen voldoen."Niemand weet wat de volgende stap in de evolutie van het kantoor zal zijn – bedrijven en werknemers zullen met de onzekerheid moeten leven en avontuurlijk moeten zijn. "Net zoals het licht van de sterren oude geheimen met zich meedraagt", zegt Toledo, "is ons nieuwe ontwerp voor het kantoor echt een weerspiegeling van wat het vroeger was.""Space for the Hearing Impaired". "I think there are parallels between the needs of the deaf and the needs of people in the office all the time."

Robert T. Silvach, a design researcher who is hard of hearing and visually impaired, worked with Bowman on Space for the Hearing Impaired. Silvach compared two construction firms he had worked for. The first company has a very large space, like a hangar, with rows of workstations arranged inside. "Normally, I don't like the way it's set up," he says, "but it's a really nice office experience." And each team has its own row. This well-defined space helps Silvacs communicate with other colleagues. However, another company's space layout is not so clear. It's stylish but maze-like, and doesn't have dedicated conference rooms for individual teams. "It's hard for me to know what the main functions of the different spaces are," he said.

Zhang Yushi is a master's student majoring in public health at Yale University in the United States, and she is also a neurodiversity person. She previously worked at a newspaper in a large, open office—a space that people with autism often refer to as a nightmare. But she feels comfortable in the office, which has low background noise and large windows that provide natural light. Later, she moved to the United States and worked for an insurance company. The offices here are made up of cubicles with little natural light. It’s more private than her previous office, but it also means that her interactions with colleagues are limited to small talk, which many people with autism, including her, hate. "When I first came here, if someone asked me, 'How are you?' I really didn't know how to answer that question," she said. "I would stand there and think, 'Are you really Want to know how I'm doing now?'” She also misses having natural light in her office. "I felt that the bright light in the room was too 'noisy'," she recalls. "It was like screaming at me all the time, and my ears hurt." She quit the job after three months.

Bowman and Mustafa are both consultants at MIXdesign, a design consulting firm in New York, USA. They will integrate design principles for neurodiverse people and hearing-impaired people. For example, reducing visual distractions and noise, which can benefit people with autism and those who use hearing aids or cochlear implants. Adding rest spaces in corridors and aisles can not only allow autistic people to take a breather, but also allow hearing-impaired people to avoid people passing by and sign language.

But not all features are mutually beneficial. A room that allows a hearing-impaired person to see clearly may overstimulate someone with autism. Widening hallways can provide more space for the hearing-impaired to sign, but may make it harder for the visually-impaired to find their way. “One of the tenets of our company is to make sure that this hybrid approach doesn’t benefit one group and hinder another,” says Mustafa. Often, what they can do is create Diversity, thereby creating a series of spaces where everyone can find what they need.

4. Listen to employees

Perhaps the most important innovation of inclusive design is not the design itself, but the design process. Most people who have gone through an office remodel experience this: Companies ask employees for their input not so much to inform the design as to acquiesce to decisions already made by upper management. Jennifer Kaufman-Buhler is a design historian at Purdue University and has written a book on the adoption and promotion of open-plan offices. Kaufman-Buhler noted: "[Company managers often] say, 'Junior employees and rank-and-file employees really don't need to be involved in the decision-making process, we just need to give them the illusion of participation.'"

Inclusive design, however, embraces the principle of safeguarding the rights of people with disabilities: “Decisions cannot be made about us without our participation.” Deaf people in particular have a strong sense of inclusivity. This often happens when they meet in a bar: "They move all the tables and chairs first so everyone can see each other; everyone is also very concerned about the lighting and background noise in the room." would be offended by them moving tables and chairs."

But so far, Bowman and his colleagues at Hybrid Design have not applied these design principles to actual offices, focusing on schools and museums for now. Even in institutions where accessible design is highly valued, designers will have to justify and justify the additional costs associated with these institutions, often needing to point to the long-term benefits of inclusive design. "This is probably the most challenging part of our job," Mustafa said.

Toledo said that he is encouraging companies to use the new crown epidemic as an opportunity for development. “It seems to me that we don’t have to make it mandatory for companies to provide offices.” Some companies are moving to remote work completely, and try to build good employee relations through regular team building and other methods. Plus, while workers who share an office get an equal share of work resources, there are other ways to achieve a fair distribution of resources, Toledo said. For example, many companies are paying internet bills and purchasing ergonomic chairs for employees who work from home, and some US states are even requiring companies to do so.

Those ideas led Bowman to see the great promise of inclusive design. With more people working from home, companies no longer need as many offices, and landlords are considering converting office buildings into apartment complexes. These new buildings, which house both office and residential spaces, could easily feature more inclusive design features: plenty of natural light, quieter air handling systems, and most importantly, diversity.

Bowman said that in the future office space, there may be "both a relatively private space and a place with a wide view." And a building may be a fusion of residential and co-working spaces, which can not only support diverse work modes, but also create spaces for special groups of people that can meet their unique needs.

No one knows what the next step in the evolution of the office will be – businesses and employees will have to live with the uncertainty and be adventurous. “Just as the light from the stars carries ancient secrets,” says Toledo, “all the while, our new design for the office is really a reflection of what it used to be.”