Ontwerpanalyse van ergonomische stoelen
De indicatoren van ergonomische stoelen kunnen hoofdzakelijk worden onderverdeeld in drie aspecten: rugleuning, zitting en armleuningen. Bij ergonomische stoelen wordt speciale aandacht besteed aan de rugleuningindex. Zonder de rugleuning zal het bovenlichaam geen goede ondersteuning hebben en zal de houding vaak lijken op vooroverbuigen en schouderophalen, wat zal leiden tot abnormale vervorming van de wervelkolom.
1. Rugleuning
Er zijn drie belangrijke factoren: de kromming van de rugleuning, de helling van de rugleuning en de rand van de rugleuning. De kromming van de rugleuning en de helling van de rugleuning lossen het probleem op van het verminderen van de druk op de tussenwervelschijven, het stabiliseren van het bekken en het behouden van de normale S-vorm van de wervelkolom. De juiste helling van de rugleuning ondersteunt de druk op de rug en zorgt ervoor dat de spieren van het bovenlichaam kunnen ontspannen en rusten. De meeste hebben ook hoofdsteuncomponenten, die de kracht op de nek perfect kunnen opvangen.
In de natuurlijke staat bevindt de menselijke wervelkolom zich in een"S"vorm. Op dit moment is de druk op elke tussenwervelschijf redelijker, is de activiteit van de spieren in de onderrug kleiner en is het niet gemakkelijk om vermoeidheid te voelen. Wanneer de menselijke wervelkolom zich in een onnatuurlijke toestand bevindt, wordt de druk in de tussenwervelschijf ongelijk verdeeld en neemt de spieractiviteit toe, wat resulteert in pijn, vermoeidheid en andere gevoelens in de menselijke rug. Het ontwerp van de helling van de rugleuning, de grootte en de lumbale steunpunten moeten gericht zijn op het behouden van de fysiologische kromming van de menselijke wervelkolom. Wanneer de hoek van de rugleuning op 115° is ingesteld, komt de vorm van de menselijke wervelkolom dicht bij de natuurlijke gebogen vorm, wat comfortabeler is.
2. Zitplaats
Er zijn vier factoren gerelateerd aan de zitindex: zithoogte, zitdiepte, zitbreedte en materiaal van het zitoppervlak. Een goed materiaal voor het zitoppervlak moet ademend zijn, een bepaalde hoeveelheid wrijving hebben om het wegglijden van het lichaam te verminderen, en een gemiddelde hardheid en zachtheid hebben om het contactoppervlak te vergroten en de druk te verminderen. Ongelijk verdeelde functies. De belangrijkste factoren zithoogte, zitbreedte en zitdiepte moeten een overeenkomstige relatie behouden met de relevante afmetingen van het menselijk lichaam om goede gebruikseffecten te verkrijgen.
Een onredelijk ontwerp van zithoogte, zitdiepte en zithelling zal menselijke vermoeidheid veroorzaken. Wanneer het menselijk lichaam op stoelen van verschillende hoogte zit, zijn de hoeken gevormd door de kuiten en dijen anders, verandert de druk op de benen en billen en verandert ook het comfort van het menselijk lichaam. Wanneer het zitoppervlak laag is, is de hoek tussen de kuiten en de dijen van het menselijk lichaam een kleinere scherpe hoek en is de lichaamsdruk voornamelijk geconcentreerd op de billen. Overmatige lokale druk op de ischiale knooppunten kan gemakkelijk pijn en gevoelloosheid in de billen veroorzaken. Wanneer het zitoppervlak hoog is, is de hoek tussen de kuit en de dij van het menselijk lichaam groter dan 90 ° en wordt de voorkant van de dij samengedrukt, waardoor een slechte bloedstroom ontstaat en gemakkelijk pijn in de benen ontstaat. Een redelijke zitdiepte moet ervoor zorgen dat de lumbale wervelkolom door de rugleuning wordt ondersteund om de normale lumbale kromming te behouden. Tegelijkertijd moet er een bepaalde afstand zijn tussen de knie en de knieholte en de voorkant van de zitting om een soepele bloedtoevoer naar de benen te garanderen. Een kleinere zitdiepte zal een grotere druk veroorzaken vanwege het kleinere contactoppervlak met het zitoppervlak. Een grotere zitdiepte zal de knie en de knieholte beknellen, wat resulteert in een slechte bloedstroom in de benen of een ineffectieve taillefunctie. Ondersteuning, deze zullen vermoeidheid van het menselijk lichaam veroorzaken. Als het zitvlak te ver naar voren wordt gekanteld, heeft het menselijk lichaam de neiging naar beneden te glijden. Als het zitvlak te naar achteren wordt gekanteld, wordt de onderrug door de rugleuning samengedrukt, waardoor de lumbale kromming verandert. Tegelijkertijd moet er een bepaalde afstand zijn tussen de knie en de knieholte en de voorkant van de zitting om een soepele bloedtoevoer naar de benen te garanderen. Een kleinere zitdiepte zal een grotere druk veroorzaken vanwege het kleinere contactoppervlak met het zitoppervlak. Een grotere zitdiepte zal de knie en de knieholte beknellen, wat resulteert in een slechte bloedstroom in de benen of een ineffectieve taillefunctie. Ondersteuning, deze zullen vermoeidheid van het menselijk lichaam veroorzaken. Als het zitvlak te ver naar voren wordt gekanteld, heeft het menselijk lichaam de neiging naar beneden te glijden. Als het zitvlak te naar achteren wordt gekanteld, wordt de onderrug door de rugleuning samengedrukt, waardoor de lumbale kromming verandert. Tegelijkertijd moet er een bepaalde afstand zijn tussen de knie en de knieholte en de voorkant van de zitting om een soepele bloedtoevoer naar de benen te garanderen. Een kleinere zitdiepte zal een grotere druk veroorzaken vanwege het kleinere contactoppervlak met het zitoppervlak. Een grotere zitdiepte zal de knie en de knieholte beknellen, wat resulteert in een slechte bloedstroom in de benen of een ineffectieve taillefunctie. Ondersteuning, deze zullen vermoeidheid van het menselijk lichaam veroorzaken. Als het zitvlak te ver naar voren wordt gekanteld, heeft het menselijk lichaam de neiging naar beneden te glijden. Als het zitvlak te naar achteren wordt gekanteld, wordt de onderrug door de rugleuning samengedrukt, waardoor de lumbale kromming verandert. Een kleinere zitdiepte zal een grotere druk veroorzaken vanwege het kleinere contactoppervlak met het zitoppervlak. Een grotere zitdiepte zal de knie en de knieholte beknellen, wat resulteert in een slechte bloedstroom in de benen of een ineffectieve taillefunctie. Ondersteuning, deze zullen vermoeidheid van het menselijk lichaam veroorzaken. Als het zitvlak te ver naar voren wordt gekanteld, heeft het menselijk lichaam de neiging naar beneden te glijden. Als het zitvlak te naar achteren wordt gekanteld, wordt de onderrug door de rugleuning samengedrukt, waardoor de lumbale kromming verandert. Een kleinere zitdiepte zal een grotere druk veroorzaken vanwege het kleinere contactoppervlak met het zitoppervlak. Een grotere zitdiepte zal de knie en de knieholte beknellen, wat resulteert in een slechte bloedstroom in de benen of een ineffectieve taillefunctie. Ondersteuning, deze zullen vermoeidheid van het menselijk lichaam veroorzaken. Als het zitvlak te ver naar voren wordt gekanteld, heeft het menselijk lichaam de neiging naar beneden te glijden. Als het zitvlak te naar achteren wordt gekanteld, wordt de onderrug door de rugleuning samengedrukt, waardoor de lumbale kromming verandert.
3. Armleuning
De ergonomische factoren die verband houden met armleuningindicatoren zijn onder meer de hoogte van de armleuning, de breedte van de armleuning en de lengte van de armleuning. De armleuningen dienen vooral ter ondersteuning van de armen en ter ontspanning van de schouders en nek in zittende houding. Het armleuningelement is een noodzakelijk element bij vrijetijdsstoelen, maar niet noodzakelijkerwijs een noodzaak bij werkstoelen. Bij sommige werkstoelen wordt het armleuningelement verwijderd vanwege zuinigheid en gemak. Bovenstaande factoren beïnvloeden en interageren vaak met elkaar. Zo bepaalt de diepte van de zitting de diepte van de armleuningen, en heeft de helling van het zitvlak invloed op de helling van de rugleuning.
De hoogte van de armleuning moet worden ingesteld ten opzichte van de hoogte van de menselijke arm in zittende positie. De armleuning is te hoog en de armen kunnen niet op natuurlijke wijze op de armleuning worden geplaatst, waardoor de schouders gedwongen worden om te buigen, wat een verhoogde activiteit van de nek- en schouderspieren veroorzaakt, wat nek- en schouderklachten veroorzaakt. De armleuningen zijn te laag en je moet bukken om je armen plat op de armleuningen te plaatsen, waardoor de spieren in je onderrug worden gestrekt en pijn in je lendenspieren ontstaat. De afstand tussen de armleuningen moet ervoor zorgen dat mensen na het zitten een zekere bewegingsvrijheid hebben. Door de smalle armleuningafstand voelen mensen zich benauwd en is het lastig de zithouding aan te passen; Een te grote afstand tussen de armleuningen biedt geen goede ondersteuning aan de armen, waardoor schoudervermoeidheid ontstaat.
